گردشگری استان نیاز به تحولی جدی دارد

      چهارشنبه پانزدهم آذر ۱۳۹۶

توسعه در تمام جوامع و هم چنین جامعه ایران امری اجتناب ناپذیر است و برای آنکه از کشورهای توسعه یافته عقب نمانیم لازم است به تمام ابعاد توسعه پرداخته و توجهات ویژه ای مبذول شود.
توسعه اقتصادی ، سیاسی ، فرهنگی ، اجتماعی ، دفاعی با اصول و مبانی علمی و منطبق با استانداردهای جهانی را باید تواماً انجام داد و الزام است که هم زمان تیم های مختلف کارشناسی مطالعاتی و اجرائی این امور را با دقت پیگیری نمایند .
یکی از ابعادی که در توسعه یافتگی جوامع مورد اهمیت است حوزه گردشگری می باشد که بیانگر میزان توسعه در ابعاد مختلف اقتصادی اعم از تولید ، کشاورزی ، تجارت و سیاسی ، فرهنگی اجتماعی نیز خواهد بود لذا هر چه این حوزه شکوفاتر و پر رونق تر باشد و برنامه های قوی و کارشناسی شده ای در بخش گردشگری اجرا شود ، توسعه یافتگی کشور را بنمایش خواهد گذاشت.
استان مازندران به لحاظ برخورداری هم زمان از اقلیم های مختلف طبیعی چون جنگل ، دریا ، کوه و دشت مقصد گردش و تفریح و مسافرت های کوتاه مدت و بلند مدت هم وطنان عزیز ایرانی و توریست های خارجی است اما منافع این حوزه تاثیرات مثبت و خوب را در زندگی مردم استان و اقتصاد آنها نگذاشته است و به عبارتی باری بر دوش شهرهای مازندران افزون گشته که گویای بی برنامگی در این حوزه است.
بسیاری از کشورهای دنیا که هیچ کدام از خصوصیات طبیعی مازندران را ندارند با ایجاد محیط های مصنوعی گردشگری درآمد قابل توجهی را نصیب کشور و مردمشان کرده اند و در ایران عزیز ما هم شهرهایی هستند که در این حوزه نسبتا موفق بوده اند اما متاسفانه مازندران که می تواند قطب گردشگری ایران و کشورهای اسلامی باشد تا امروز توفیقاتی را که باید دست یابد ، نتوانسته و از آنها بی نصیب بوده است که یقینا بخش قابل توجهی از آن به دلیل عدم استفاده از مدیریتی توانا و کارآمد در حوزه گردشگری خواهد بود.
امروز صنایع دستی در استان بسیار ضعیف است ، درحالی که یکی از عوامل جذب گردشگر و رونق اقتصادی خانواده ها می تواند باشد.
فضاسازی برای آثار باستانی و میراث فرهنگی و تبلیغ و معرفی این اماکن در حدّ صفر می باشد و با وجود آثار بسیار ارزشمندی در استان متاسفانه ، آنگونه که شایسته و بایسته می باشد بدان التفات نبوده است.
در همین موضوع باید تدبیر و مدیریت می شد تا با همکاری دستگاه های مسئول اماکن مذهبی متبرکه در راستای گردشگری اسلامی از نظر بنا و امکانات توسعه یافته و تجهیز شوند که این بحث یقینا جزو لاینفک گردشگری در مازندران است اما متاسفانه چیزی که شایسته دیار علویان است و مرتبط با مبحثمان ، دیده نشد ، که بعنوان مثال به مقام خضر نبی (ع) در آمل باید اشاره کرد که وضعیتی بسیار نامناسب دارد.
توسعه گردشگری خارجی در استان مازندران کمتر مورد توجه قرار گرفته است در حالی که توجه به این مهم در چارچوب فرهنگ و سنن مردم منطقه نقش مهمی در توسعه استان خواهد داشت.
ایجاد دهکده سلامت در استان و توریسم درمانی نیز یکی از نکاتی است که بخش های گردشگری و سلامت از آن غافل بوده اند.
شهرهای مازندران ظرفیت های خوبی در گردشگری دارند که متولی گردشگری استان اگر فعال می بود میتوانست با بکار گیری توان مدیریت شهری و شوراهای اسلامی شهر گردشگری شهری را تقویت نموده و اتفاقات خوبی را در شهرها رقم بزنند و البته از یک اتفاق مهم دیگر نیز غفلت شده و آن توجه به ظرفیت روستاهای مازندران در حوزه گردشگری است.
می توان با کمک شوراهای اسلامی روستایی و دهیاری ها گردشگری روستایی را توسعه داد و شهری زیباتر از ماسوله یا روستایی قشنگ تر از ورکانه همدان را به نمایش گذاشت به گونه ای ای که این موضوعات قادر خواهند بود درآمد خوبی برای شهرها و روستاها ایجاد و اشتغال قابل توجهی را پدید آورند اما متاسفانه از این موضوعات به ویژه گردشگری روستایی در استان و به خصوص در مناطقی نظیر دودانگه ، چهاردانگه و هزارجریب و ... که حتی می تواند محرومیت زدایی کند ، غفلت شده است.
حضور بخش خصوصی سرمایه گزار در استان نامحسوس است در حالی که با وجود کمیسیون گردشگری در اتاق بازرگانی ، صنایع ، معادن و کشاورزی استان و حضور یک مازندرانی در راس کمیسیون گردشگری اتاق ایران باید شاهد استقبال بالای بخش خصوصی برای سرمایه گزاری در حوزه گردشگری استان می بودیم.
هتل های مازندران در حال تضعیف هستند و صنعت هتل داری در این استان مظلوم واقع شده و بدان توجه نمی شود.
با وجود طبیعت خدادادی استان لازم است دانشگاه گردشگری در این استان احداث و رشته های مختلف گردشگری ، هتلداری ، باستان شناسی و صنایع دستی و... در آن تدریس گردد تا نمادی دیگر از توسعه علمی ، فرهنگی ، اقتصادی ، سیاسی ، اجتماعی کشور و استان باشد.
مدیریت گردشگری استان باید تلاش می نمود تامازندران از بودجه سازمانهای بین المللی نظیرسازمان جهانی گردشگری و یونیدو درتوسعه گردشگری بهره مند می شد و عدم انتخاب مازندران بعنوان پایلوت کشوری صنایع دستی وگردشگری ازسوی سازمان بین المللی توسعه صنعتی طی سالی که گذشت از نقاط ضعف و غفلت های سازمان متولی این بخش بود و تحقق آن می توانست قدم موثری برای توسعه دیار علویان باشد.

مازندران سالانه و در مناسبت های مختلف میزبان هزاران ایرانی و خارجی و طبق آمار اداره کل میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری میزبان میلیونها نفر است اما تا امروز مشاهده نشده کتاب جامع گردشگری استان به زبان های فارسی ، انگلیسی و عربی منتشر و در اختیار گردشگران و مسافران قرار گیرد.
سواحل مازندران که واقعا نعمت بزرگ خداوند به مردم عزیز است چهره زیبایی ندارند و تنها اتفاقی که در ورودی سواحل مشاهده میشود دریافت ورودی از مسافران و حتی شهروندان مازندرانیست ، در حالی که شهروندان به دلیل تحمل بار ترافیکی شهر ، اختلال در نظم زندگیشان بعلت ورود مسافران زیاد باید منتفع شوند اما در سیاستی عجیب از ایشان هم برای حضور در کنار سواحل خودشان ورودی دریافت می شود!
از آنجا که یکی از محورهای برنامه توسعه استاندار جدید که بیست و دومین استاندار این دیار است و دارای دانش ، تجربه و فهم مدیریتی ، اقتصادی و گردشگری نیز بوده و وقتی زادگاهش اصفهان بدون داشتن اقلیم های طبیعی مازندران در گردشگری مشهور می شود و او از کودکی این موضوع را دیده است یقینا به خوبی می داند که رونق گردشگری به چه میزان می تواند مازندران را به نقطه ایده آل برساند.
تعیین مدیری پرتوان برای این بخش از ضروری ترین کارهاییست که باید انجام پذیرد تا برخی از مشکلات ذکر شده در بالا را برطرف نماید.
ایجاد شهرک صنایع دستی با هدف تقویت صنایع دستی و احیای صنعت هتلداری در استان با حمایت از هتلداران و کمک برای افزایش امکانات و تجهیزات رفاهی و آسایشی هتل ها می تواند از تکالیف مدیر جدید بخش گردشگری استان باشد.
هم چنین در صورت وجود تشکل در بخش خصوصی توانمند می توان میزبان هیاتهای سرمایه گزاری خارجی در صنعت گردشگری در استان بود.
مشارکت شبکه بانکی در بخش گردشگری استان پر توان و قدرتمند نیست و فعالان صنعت گردشگری و خدمات در این حوزه نیاز به حمایت جدی بانک های استان دارند.
محدودیت هایی هم در مسیر توسعه صنعت گردشگری توسط سازمان جنگلها و مراتع کشور یا همان منابع طبیعی استان ایجاد می شود که بر می گردد به نگاه و باور غالب در آن سازمان که می توان مقررات و بوروکراسی اداری منابع طبیعی را در جهت حمایت از توسعه گردشگری تسهیل نمود که بنظر می آید مدیریت گردشگری استان نتوانسته در این مسیر و رفع و کاهش محدودیتها گام بردارد.
البته در مسیر توسعه یک مانع اساسی که در استان مازندران شاهدیم و این مانع علاوه بر مسیر توسعه گردشگری در مسیر های توسعه صنعت ، احیا و رونق معادن ، توسعه کشاورزی نیز وجود دارد ، محدودیتهای محیط زیست است که در مواردی ایست سنگینی را به سرمایه گزاران تحمیل کرده و انتظار جدی وجود دارد تا محیط زیست نگاه و باورش را تغییر داده و با در نظر گرفتم توجیهات فنی طرح ها که توسط سرمایه گزاران ارایه می شود به حرکت تندتر و روان تر قطار توسعه استان کمک نماید و در حوزه گردشگری نیز ایجاب می کند محیط زیست همراهی لازم را معمول دارد.
امید است مردم مازندران از این پس شاهد اتفاقات خوب در حوزه گردشگری ، صنایع دستی و میراث فرهنگی باشند.
ان شاء الله
#محمد_علی_روشن